کد مطلب:41678 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:210
نبرد با اهل فتنه بر تو واجب شده است، چنانكه جهاد با مشركان بر من واجب گشته بود. پرسیدم: ای فرستاده خدا! این چه فتنه ای است كه جهاد در مورد آن بر من فرض گشته است؟ فرمود: بزودی گروهی ظاهر شوند كه شهادت بر وحدانیت حق و رسالت من دهند در حالی كه با سنت و سیرت من به مخالفت برخیزند. گفتم: با اینكه، آنان چون من بر حقانیت اسلام شهادت دهند پس چرا با ایشان به پیكار پردازم؟ فرمود: بر بدعتهایی كه در دین نهند و سرپیچی از فرمان الهی كنند. عرض كرد و: شما پیشتر به من وعده شهادت در راه خدا داده اید، ای كاش د از خدا می خواستید تا زمان آن فرا رسد و در ركاب شما تحقق پذیرد. فرمود: پس چه كسی با ناكثین و قاسطی و مارقین بجنگد؟ وفای به آن وعده حتمی است و تو به فیض شهادت نایل خواهی شد. چگونه است صبر و طاقت تو آنگاه كه محاسنت به خون سرت رنگین گردد؟! گفتم: اینكه بشارت است و جای شكر و سپاس دارد، نه موقف صبر و بلا. [صفحه 90] فرمود: آری، همین طور است پس پذیرای خصومتها باش كه تو همواره مورد دشمنی و خصومت خواهی بود. عرض كردم: كاش قدری از آن فتنه ها با بیان می فرمودید. سپس حضرت چنین ادامه داد: پس از من، پیروانم در فتنه و گمراهی خواهند افتاد؛ آنان قرآن را به پندار خود تأویل كنند و به راءی خود معنی و تفسیر نمایند، شراب را به بهانه نبیذ، حلال شمرند و مال حرام (رشوه) به نام هدیه، و ربا را به اسم داد و ستد بر خود مباح سازند. و كتاب خدا را از مواضع خود تحریف كنند... آن روز فتح و غلبه با گمراهان است. در این زمان تو همچنان ملازم خانه خود باش (و برای دفع این گمراهیها اقدامی نكن) تا اینكه زمام خلافت و زعامت در كف تو نهاده شود. پس د آنگاه كه تو عهده دار ولایت و امارت مردم گشتی، كینه هایی كه در سینه ها به رسوب نشسته است دوباره به غلیان افتند و انواع خدعه و نیرنگ علیه تو به كار گیرند، در این هنگام، تو بر جهاد با اهل تأویل كمر خواهی بست چنانكه بر پیكار با اهل تنزیل (مشركان) كمر بسته بودی ؛ چه، حال كفر و عناد آن رز ایشان، كمتر از كفر و ضلالت نخستین آنها نیست. پرسیدم: اگر مردم چنان شدند، درباره آنها چه رایی داشته باشم؟ آنان را مرتد یا مفتون بشمارم؟ فرمود: آنان را مفتون بدان نه مرتد.... عن علی قال: ان رسول الله (ص) قال: ان الله كتب علیك جهاد المفتونین كما كتب علی جهاد المشركین... فقلت: یا رسول الله (ص) ما هذه الفتنه التی كتب علی فیها الجهاد؟ قال: قوم یشهدون ان لا اله الا الله و انی رسول الله و هم مخلفون للسنه فقلت: یا رسول الله (ص)! فعلام اقاتلهم و هم یشهدون كما اشهد؟ قال: علی الاحداث فی الدین و مخالفه الامر. [صفحه 91] فقلت: یا رسول الله (ص)! انت كنت و عدتنی الشهده فاسئل الله ان یعجلها لی بین یدیك. قال: فمن یقاتل الناكثین و القاسزین والمارقین؟ اما انی قد وعدتك الشهده و ستستشهد تضرب علی هذه فتخضب هذه فكیف صبرك اذا؟ فقلت: یا رسول الله (ص) لیس هذا بوطن صبر هذا موطن شكر. قال: اجل اصبت فاعد للخصومه فانك تخاصم. فقلت: رسول الله (ص) لو بینت لی قلیلا. فقال: ان امتی ستفتن من بعدی فتتاول القرآن و تعمل بالرای و نستحل الخمر بالنبیذ و السحت بیتك حتی تقلدها فاذا قلدتها جاشت علیك الصدور و قلبت لك الامور فقاتل حینئذ علی تاویل القران كما قاتلت علی تنزیله فایست حالهم الثاینه بدو حالهم الاولی. فقلت: یا رسول الله (ص) فبای المنازل انزل هولاء المفتونین! بمنزله فتنه ام بمنزله رده؟فقال: انزلهم تمنزله فتنه.[1] . [صفحه 92]
روزی رسول خدا(ص) به من فرمود:
صفحه 90، 91، 92.